همانطور که در بخش کریپتو چیست گفته شد، کریپتو به معنی رمز است. «کریپتوگرافی» (Cryptography) یا رمزنگاری یکی از تکنولوژی‌هایی است که در ایجاد کریپتوکارنسی‌ها نقش اساسی ایفا کرده است. رمزنگاری به طور کلی با سه روش «رمزنگاری کلید متقارن» (Symmetric Key Encryption)، «رمزنگاری نامتقارن» (Asymmetric Key Encryption) و «توابع هش» (Hash Functions) انجام می‌شود. هدف رمزنگاری انتقال و ثبت امن اطلاعات است.
در روش رمزنگاری کلید متقارن، تنها از یک کلید برای «رمزگذاری» (Encryption) و «رمزگشایی» (Decryption) استفاده می‌شود. در این حالت، اگر شما بخواهید با یک سرور یا شخص که به او اطمینان ندارید ارتباط برقرار کنید به مشکل خواهید خورد. این روش بیشتر برای امن نگه داشتن اطلاعات استفاده می‌شود. به عنوان مثال، اگر شما بخواهید اطلاعات خود را در یک سیستم به صورت امن ذخیره کنید می‌توانید از این نوع رمزنگاری استفاده کنید چرا که در این حالت، نیاز نیست کلید خود را در اختیار دیگران قرار دهید.
روش رمزنگاری نامتقارن برای رمزگذاری از «کلید عمومی» (Public Key) و برای رمزگشایی از «کلید خصوصی» (Private Key) استفاده می‌کند. در این حالت امکان ارتباط با سرورها و اشخاص بدون اعتماد به آن‌ها نیز به وجود می‌آید. به عنوان مثال اگر کسی قصد انتقال پول به حساب شما را داشته باشد، شما می‌توانید شماره حساب خود را به راحتی برای او ارسال کنید، چرا که هیچ شخصی با داشتن شماره حساب نمی‌تواند به حساب بانکی شما دسترسی داشته باشد. در نهایت، پس از ارسال مبلغ مورد نظر از طرف مقابل، شما می‌توانید با وارد کردن رمز کارت خود که همان کلید خصوصی حساب شما است، به حساب خود دسترسی داشته باشید و از مقدار انتقال داده شده آگاه باشید.
نوع دیگری از رمزنگاری که در کریپتوکارنسی‌ها نیز از آن استفاده می‌شود، توابع هش هستند. این توابع به ازای هر ورودی منحصر به فرد، یک خروجی منحصر به فرد تولید می‌کنند. طول خروجی برای هر ورودی ثابت است و امکان رسیدن به ورودی از خروجی وجود ندارد. توابع هش به منظور اتصال بلوک‌های اطلاعاتی به یکدیگر در بلاک چین و همچنین فراهم آوردن امکان رقابت برای ثبت و تایید تراکنش‌ها استفاده می‌شود. در بخش بعدی از مقاله کریپتو چیست که مربوط به ساختار کریپتوکارنسی‌ها است، فرآیند تولیدر رمزارزها را بررسی می‌کنیم.