برای کار با دوج کوین یا سرمایه‌گذاری در آن، نیاز نیست بدانید که چطور کار می‌کند؛ همان طور که برای کار با اینترنت نیاز نیست متخصص زیرساخت‌های شبکه جهانی وب باشید.
توضیح دقیق و جز‌ءبه‌جزء کار این ارز دیجیتالِ بلاکچینی در این مقاله نمی‌گنجد و خود یک مقاله طولانی را می‌طلبد؛ اما در اینجای مقاله تلاش می‌کنیم که با بیانی ساده و به‌طور مختصر چگونگی کار این ارز دیجیتال را توضیح بدهیم.
همان طور که در ابتدای مقاله هم اشاره کردیم، توسعه‌دهندگان دوج کوین برای توسعه این شبکه از کدهای شبکه‌ای به‌نام لاکی‌کوین (Luckycoin) استفاده کردند. بنابراین، به‌نوعی این ارز دیجیتال را می‌توان فورک یا انشعابی از لاکی‌کوین دانست و خود لاکی‌کوین هم فورکی از لایت کوین است. لایت کوین هم خودش فورکی از بیت کوین است.
بنابراین، شبکه‌های بیت کوین، لایت کوین و دوج کوین از نظر ساختاری و چگونگی کار شباهت‌های زیادی به یکدیگر دارند.
ازآنجاکه شبکه بیت کوین و دوج کوین از نظر ساختاری مشابه هستند، مطالعه مقاله «شبکه بیت کوین چگونه کار می‌کند؟» می‌تواند در درک بهتر کار دوج کوین هم به شما کمک کند.
فراموش نکنید کد دوج کوین مشابه کد لایت کوین است و کد لایت کوین هم خود مشابه کد بیت کوین است. از این رو، نحوه کار بیت کوین، لایت کوین و دوج کوین یکی است و فقط از برخی جنبه‌ها مانند زمان بلاک و عرضه کل متفاوت هستند.
بلاک چین در دوج کوین
دوج کوین مانند بیت کوین از فناوری بلاک چین برای حفظ تمرکززدایی خود استفاده می‌کند.
بلاکچین به‌زبان ساده، دفترچه‌ای یادداشت دیجیتالی (فرض کنید یک فایل متنی ورد) است. اطلاعات ثبت‌شده روی بلاکچین به‌طور تغییرناپذیری بین همه توزیع می‌شود و بنابراین کسی نمی‌تواند صحت اطلاعات را انکار کند؛ چون هرکس یک نسخه از آن را دارد.
اعضای شبکه دوج کوین که به آنها نود (node) می‌گوییم و شامل ماینرها می‌شوند، تاریخچه تراکنش‌ها را پیش خود نگه می‌دارند.
زمانی که کسی بخواهد با نرم‌افزار کیف پول خود مقداری DOGE به دیگری بفرستد، با ارسال درخواست خود در قالب تراکنش نودها را با خبر می‌کند. نودها هم دفترچه‌های دیجیتالی‌شان را ورق می‌زنند و موجودی فرستنده را به دست می‌آورند تا از امکان‌پذیربودن انجام این تراکنش اطمینان حاصل کنند.
دفترچه دیجیتالی نودها از برگه‌هایی تشکیل می‌شود که در بلاک چین آنها را با نام «بلاک» (block) می‌شناسیم و درون آنها اطلاعات و داده‌ها قرار می‌گیرند.
درصورتی‌که تراکنش با قوانین شبکه مغایرتی نداشته باشد، معتبر شناخته می‌شود و همانند خط تولید یک کارخانه، منتظر واردشدن به مرحله بعدی، یعنی فرایند تأیید تراکنش می‌شود.
نحوه استخراج DOGE
دوج کوین هم مثل بیتکوین بر اساس الگوریتم اثبات کار (Proof Of Work) یا همان استخراج (ماینینگ) کار می‌کند. به‌عبارت دیگر، این شبکه هم مثل بیت کوین به ماینرهایی متکی است که تراکنش‌های آن را تأیید می‌کنند و با قدرت پردازش سخت‌افزارهای خود جلوی تقلب و دستکاری شبکه را می‌گیرند.
ماینرها پس از انتخاب تراکنش و قراردادن آن در بلاک‌هایشان، در رقابتی که استخراج نام دارد و لازمه‌اش مصرف انرژی و صرف توان پردازشی است، مشغول حل‌کردن معمای ریاضی بلاک می‌شوند.
حل‌کردن این معماها کار دشواری است که با سخت‌افزارهای کامپیوتری و دستگاه‌های مخصوصی که ماینر نام دارند، انجام می‌شود. پس از اینکه پاسخ این مسئله ریاضی پیدا شد، در نهایت تراکنش‌های قرارگرفته در آن بلاک تأیید می‌شوند.
پس از پیداشدن جواب، بلاک ساخته‌شده با ترتیب زمانی مشخص در کنار سایر بلاک‌ها قرار می‌گیرد. به این ترتیب، زنجیره‌ای به‌هم‌پیوسته از بلاک‌ها شکل می‌گیرد که همان بلاکچین یا زنجیره بلاک‌ها است. ماینرها با این کار پاداش دریافت می‌کنند که همان واحدهای دوج کوین است.
وابستگی به لایت کوین
دوج کوین در استخراج خود از الگوریتم رمزنگاری Scrypt بهره می‌برد که نسبت به الگوریتم رمزنگاری SHA-256 (در بیت کوین) مصرف برق ماینینگ را کاهش می‌دهد. لایت کوین اولین بار از این الگوریتم استفاده کرده بود.
اواسط سال ۲۰۱۴ با سقوط قیمت دوج، سودآوری استخراج به‌شدت کاهش پیدا کرد و جامعه را نگران می‌کرد که به این شبکه حمله شود. به‌همین دلیل، این شبکه به «استخراج ترکیبی» (Merge mining) روی آورد.
اکنون این ارز دیجیتال از قدرت پردازش شبکه لایت کوین استفاده می‌کند و اگر کسی بخواهد DOGE استخراج کند، باید به‌سراغ استخراج لایت کوین برود. ماینرهای لایت کوین در هنگام استخراج علاوه بر لایت کوین، واحدهای DOGE هم به دست می‌آورند.
عرضه نامحدود
در ابتدا تعداد دوج‌های موجود به ۱۰۰ میلیارد واحد محدود بود؛ اما در سال ۲۰۱۴ که شهرت این ارز دیجیتال بیشتر شد، توسعه‌دهندگان تصمیم گرفتند خاصیت ضدتورمی را از این ارز دیجیتال حذف کنند تا بتواند به‌عنوان روش پرداخت کاربرد مؤثرتری داشته باشد.
بنابراین، برخلاف بیت کوین که فقط ۲۱ میلیون واحد از آن استخراج خواهد شد، استخراج واحدهای DOGE به‌طور نامحدود ادامه دارد.
البته واحدهای دوج کوینی که هر سال عرضه می‌شود، محدود است. درحقیقت، پاداش بلاک این شبکه ۱۰,۰۰۰ واحد DOGE است و ثابت باقی خواهد ماند.
استخراج نامحدود در این پروژه و در نتیجه قیمت پایین آن باعث می‌شود که کارمزد تراکنش‌های این ارز دیجیتال بسیار پایین باشد.
توسعه ضعیف؛ در دست تعمیر!
تا سال ۲۰۱۴ پنج نفر از توسعه‌دهندگان و اعضای اولیه جامعهٔ دوج کوین، با تشکیل «بنیاد دوج کوین» این پروژه را رهبری کردند. اما با سقوط قیمت‌ها و نبود انگیزه مالی برای ادامه پروژه، این بنیاد در اواسط سال ۲۰۱۴ منحل شد.
طی این سال‌ها، توسعه چندانی روی این پروژه شکل نگرفت و روند پیشرفت فناوری آن کاملاً نامعلوم بود. همچنین، مدت‌ها به‌روزرسانی مهمی در گیت‌هاب آن انجام نشد و بخش بزرگی از مدیریت جامعه را افراد داوطلب برعهده گرفت. جکسون پالمر، فردی که دوج کوین را با کمک بیلی مارکوس ساخته بود هم از توسعه این ارز دیجیتال کنار کشید.
حتی پالمر در سال ۲۰۱۸ که قیمت‌ها رکوردشکنی کرد، در ویدیویی در یوتیوب گفت که عاشق این پروژه است؛ اما آن جهش را حباب دانست. او خودش اعتراف کرد برای ارزی که به‌مدت سه سال به‌روزرسانی نشده، چنین افزایش قیمتی منطقی نیست.
سال ۲۰۲۱، شروع کار مجدد
در سال ۲۰۲۱ اما ورق برگشت. با حمایت ایلان ماسک و ده‌ها فرد مشهور دیگر از این ارز دیجیتال، افزایش شدید قیمت این ارز دیجیتال و جذب میلیون‌ها نفر به این پروژه، بنیاد دوج کوین دوباره کار خود را آغاز کرد. این بار در فهرست مشاوران این پروژه نام ویتالیک بوترین، خالق اتریوم و ایلان ماسک، کارآفرین افسانه‌ای هم به چشم می‌خورد.
اگرچه تلاش‌ها برای ارتقای فنی دوج کوین آغاز شده است؛ اما در زمان به‌روزرسانی این مقاله بنیاد دوج کوین هنوز ارتقای مهمی روی این شبکه نداده است.